Merhawi blij met racefiets en fietskleding geschonken door RTCG-leden

Dit artikel verscheen op woensdag 28 december in de Groenlose Gids

Door: Henri Walterbos

GROENLO - Binnen stralen de lampjes van de kerstboom, glimmen de kerstballen, buiten straalt en glimt van trots Merhawi  Fitsum Tesfamariam (24) achter de racefiets staand die hij overhandigd heeft gekregen uit handen van Harrie Hoitink, voorzitter van de Race en Tourclub Groenlo (RTCG). Het is bij hem achter het huis. Echtgenote Sabine is naar boven om de kledingset helemaal compleet te maken met een lange racebroek.

De doos gebruikte racekleding die hij eveneens overhandigd krijgt blijkt geen lange racebroek te bevatten. “Die hebben wij er misschien nog wel liggen. Ik kijk wel even,” aldus Sabine. Even later komt ze met een broek aan. “Er zit wel een zeem in. Je moet zonder onderbroek in deze broek. Anders krijg je er zeker last van,” geeft ze hem mee. 

Band opgebouwd

Merhawi  lacht maar is vooral blij. Han Hilderink al evenzo. “Als vrijwilliger van Vluchtelingenwerk heb ik hem geholpen bij de huisvesting in Groenlo en wegwijs maken in Groenlo. Januari 2015 kwam hij in Groenlo wonen. Na 10 maanden stopt dit, maar je hebt dan zo'n band met iemand opgebouwd dat je hem min of meer als vriend gaat zien. Zodoende kom ik nog steeds bij hem en help ik hem waar nodig. Vier maanden geleden vertelde hij me dat hij graag wilde gaan fietsen. De Nederlandse taal sprak hij inmiddels zo goed dat hij graag wilde integreren. Ik gaf aan dat fietsen een dure hobby is, met speciale kleding, een racefiets, maar dat we samen wel konden proberen om een bericht te sturen naar de wielerclub Groenlo met de vraag of zij misschien iets voor hem konden betekenen.” 

Integreren

Zo gezegd, zo gedaan. “Hij heeft verteld wie hij is, dat hij wil integreren, door te gaan fietsen bij de wielerclub.” De mail ging op goed geluk weg, maar er kwam al snel antwoord. “We kregen een fantastische reactie terug van de wielerclub,” is Han blij. “Toen is het balletje gaan rollen.” Harrie bevestigt het verhaal. “Als bestuur kregen we een prachtig verzoek van Merhawi. Hij is vluchteling uit Eritrea, woont in Groenlo, studeert, en wilde graag beginnen met wielrennen, mede om beter te integreren in onze samenleving. Hij heeft echter geen geld om een fiets en kleding te kopen. Als vereniging besloten we Merhawi te helpen om de fietssport te ontdekken en zijn integratie te bevorderen. We hebben onze leden het verhaal voorgelegd en gevraagd of zij misschien nog een deugdelijke fiets doelloos in de garage hebben staan en of ze nog kleding en schoenen hebben die ze niet meer gebruikten.” Enkel positieve reacties, met als gevolg een fiets en een volop kleding. 

‘Ik wil niet vechten’

Merhawi kan bijna geen woord uitbrengen van verlegenheid, maar hij is dolgelukkig en dankbaar. “Ik ga met de fiets naar school in Winterswijk en Doetinchem. In Eritrea heb ik ook gefietst, maar ik ben gevlucht omdat ik het leger in moest om te vechten. Dat moet van onze dictator. Ik wil niet vechten, ik wil in vrijheid leven en studeren. Ons hele gezin is uit elkaar gevallen. Mijn vader is al overleden en twee broers wonen en leven in Israel. Ik ben enorm blij in Groenlo. De mensen zijn allemaal heel erg aardig. Ik wil hier graag mensen en tradities leren kennen.”  Zijn blijdschap is aandoenlijk om te zien. Kleine moeite, groots gebaar, groot geluk!

Op de foto (vlnr): Harrie Hoitink, Merhawi Fitsum Tesfamariam en Han Hilderink.